Vorig jaar, op 12/05/2015 trof Shayan zijn moeder thuis bewusteloos aan. Hij belde meteen het noodnummer 112. Jonathan, operator bij het HC112/100 van Luik: “De jongen reageerde echt voorbeeldig. Door mij zo snel zijn adres door te geven en vervolgens mijn aanwijzingen precies op te volgen, heeft hij het leven van zijn moeder gered en is hij zelf ook in veiligheid gebleven. Hij bewaarde de hele tijd zijn kalmte. We krijgen vaak volwassenen aan de lijn die zelfs nog van hem zouden kunnen leren”.

Naar aanleiding van deze prijs lanceert de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken een informatiecampagne om kinderen tussen 6 en 12 jaar het Europees noodnummer 112 aan te leren en wat ze tijdens een noodoproep moeten vertellen aan de operator. Shayan krijgt de hoofdrol in een sensibiliseringsfilmpje dat nog dit schooljaar naar de Belgische scholen zal gestuurd worden. Shayan: “Mijn mama heeft mij geleerd dat ik 112 moet bellen als ik de brandweer of een ambulance nodig heb. Ik ben heel blij dat ik nu aan andere kinderen kan leren hoe ze dat moeten doen, zodat zij hun mama of papa ook kunnen helpen als dat ooit nodig is.

Een 500-tal mensen hebben de 112 Awards ceremony van 2016 bijgewoond in het Clarion Congress Hotel in Praag. EENA heeft zeven awards uitgereikt .

Officiële foto’s en filmpjes van het evenement zullen op 6 april beschikbaar gesteld worden via de website van EENA .

De noodoproep van Shayan: “The Little Voice”

Om 16u20 krijgt het Hulpcentrum (HC112/100) van Luik een noodoproep binnen.
“112, brandweer en ambulance?”
De stem van een kind weerklinkt door de telefoon. Een jongen of een meisje? Hij is bijna onverstaanbaar. Zou het om een grap gaan?
“Wat gebeurt er? Geef me je mama door!”
De stille stem antwoordt eindelijk en geeft assertief een adres.
De operator herhaalt het adres en vraagt wat er aan de hand is: “Is je mama ziek?”
“Ja”, antwoordt het kind. Zijn moeder is op de grond gevallen nadat ze terug thuisgekomen zijn van school. Hij is 6 jaar oud en is alleen thuis met zijn mama.
De operator feliciteert hem omdat hij zo dapper is geweest te bellen en vertelt hem dat er een ambulance op komst is. Ze zullen hem snel helpen, maar de operator wil graag weten wat er precies aan de hand is. “Kan je je mama vragen of ze pijn heeft?”
Het kind vraagt het aan zijn mama, maar ze kan niet antwoorden, ze kan niet praten.
De operator vraagt hoe oud de moeder is, maar het kind kan het zich niet herinneren. De operator stelt hem gerust en vertelt hem dat dit niet erg is. “Kan je de deur opendoen?”
“Dat kan ik!”, zegt het kind, “Ik zal mijn schoenen aandoen en de deur openen.”
De operator zijn hart slaagt een tel over, hij herinnert er de kleine jongen snel aan dat hij zichzelf niet in gevaar mag brengen en zeker niet op straat mag lopen. Hij moet gewoon de deur opendoen en dan zo snel mogelijk terug naar zijn mama komen.
Om 16u29 komt de ambulance aan. De operator beëindigt het gesprek met “The little voice”
Dankzij haar zoon, is het slachtoffer gered.